ΕΥΟΙΩΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου

ΕΥΑ ΜΟΔΙΝΟΥ, «ΤΟ ΚΟΙΛΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ», Εκδόσεις Εριφύλη, Αθήνα 2003

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ποίηση της Εύας Μοδινού∙ πρώτα γιατί δείχνει τους εξαρχής τεθειμένους υψηλούς της στόχους και ύστερα επειδή συχνά δίνει την εντύπωση ότι η ποιήτρια επιχειρεί ν’ ανοίξει –και το επιτυγχάνει- έναν γόνιμο διάλογο με τον Σεφέρη του Μυθιστορήματος και των Τριών κρυφών ποιημάτων. Με τρόπο που δείχνει ότι έχει επίγνωση των δυνατοτήτων της και όση τόλμη χρειάζεται προκειμένου να ανταπεξέλθει επιτυχώς στο ρηξικέλευθο εγχείρημά της. Θα πρέπει να είναι νέα, κι ωστόσο έχει την ικανότητα να διαχέει τα προσωπικά της αισθήματα και συναισθήματα∙ να τους αποσπά την ατομικότητα και να τα γενικεύει χωρίς αυτό να αποβαίνει εις βάρος της δραματικότητάς τους∙ της ποιητικής τους δραστικότητας. Μπορεί ακόμα να κρατάει μία πρόωρα ωριμασμένη στάση μπροστά στα περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά τεκταινόμενα της ζωής και στην αίσθηση μιας απέραντης μοναξιάς ή υπαρξιακής ερημίας που αισθάνεται να την κατακλύζει. Δείχνοντας μια ωριμότητα που της «δόθηκε» αδιαμεσολάβητα και ελέγχοντας την πικρία για ό,τι δεν μπόρεσε να δει πραγματωμένο απ’ όλα όσα ονειρεύτηκε, παρασυρμένη από τη δικαιολογημένη έπαρση της νεότητας.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Κριτικής Λογοτεχνίας και Τεχνών «Κ», τεύχος 4ο, Μάρτιος 2004, μέσα σε σύνολο 21 σύντομων κριτικών ποίησης.