ΓΟΡΓΩ
«...Μέδουσα τε λυγρά παθούσα
...της ότε δη Περσεύς κεφαλήν απεδειροτόμησεν,
έκθορε Χρυσάωρ Τε μέγας και Πήγασος ίππος»
Ησίοδος (Θεογονία)
(τμήμα)
Μπροστά από λεία κάτοπτρα μας κοίταξε η Γοργώ
αιφνίδια
(...)
λύνοντας λεοντοπάνθηρες κρυφές επιθυμίες
με την ακραία εγρήγορση θανάτου
εστέγνωσε της νιότης μας το χρόνο
κι επέσπευσε την Άβυσσο
(...)
Στερνή φορά μας κοίταξε η Τρομερή Ψυχή
με το κομμένο της κεφάλι
κι άστραψε το βλέμμα της στο σεληνόφως ματωμένο
στο μέτωπο τα φίδια πούπιαν απ’ τη φλέβα του έρωτα
σαλεύοντας στην κόψη του θανάτου
ένα όραμα λευκό σαν φευγαλέο φάσμα Αγάπης
την ύστερη στιγμή γεννώντας ένα πανώριο τέκνο
πάνω απ’ την Άβυσσο ένα Πήγασο.
