Εύα Μοδινού
διάλογοι / επιστροφή

Ένας διάλογος για την ποίηση
Απαντά ο Μάρκος Μέσκος - Ερωτά η Εύα Μοδινού


(απόσπασμα)

[...]
Εύα Μοδινού- "ποιό πάθος θα μείνει και ποιά φωνή / στάχτη και σιωπή και στάχτη // και στάχτη σα σιωπή"1
Η σιωπή είναι η άλλη πλευρά της ποίησης;
Μάρκος Μέσκος- Ο ήχος της σιωπής είναι μια άλλη πλευρά της ποίησης. Οπωσδήποτε. Εμένα συχνά με θερίζει η αλωνιστική μηχανή της ματαιότητας. Να η ανάγκη της ποίησης. Γι' αυτό λέω ότι γράφω ποίηση όταν αισθάνομαι ότι κινδυνεύω. Όταν αισθάνομαι ότι με πλησιάζει ο θάνατος. Αφού προηγουμένως έχεις την ταραχή, το πάθος, αυτόν τον οίστρο των γεγονότων που ζυμώνονται μέσα σου. Πιστεύω πως οι ποιητές γράφουν συνήθως για να μην καταλήξουν στη στάχτη. Το αδιέξοδο είναι ένας σταθμός της ποίησης. Όταν διαπιστώνεις το αδιέξοδο, όταν κινδυνεύει η ύπαρξή σου, ο κόσμος σου, όταν εξεγείρεται η ψυχή σου και θυμώνεις, τότε γράφεις.
Ε.Μ.- Θα επιμείνω στην ερώτηση παραφράζοντας μια φράση σας από το Υστερόγραφο στα "Προσωπικά Κείμενα": Η ποίηση είναι ένας ξεριζωμένος λόγος από την Σιωπή2;
Μ.Μ.- Η ποίηση είναι ένα βαθύρριζο λουλούδι. Από την ανυπαρξία ξεπηδά. Δεν έχει όνομα. Το ξεριζώνεις και το κάνεις ποίημα. Ο Όμηρος είναι μεγάλος γιατί ονομάτισε ό,τι είδε και γνώρισε στην εποχή του, ισότιμα. Δεν απέφυγε να ονομάσει κάτι. Το ποίημα το ξεριζώνεις, το βγάζεις από το υπόγειό του, από το κατώι του, από την υποχθόνια ζωή του.
Ε.Μ.- Ο Βύρωνας Λεοντάρης έγραψε σ' ένα ποίημα του: "Και δεν αρκεί να ονοματίσεις κάτι για να υπάρξει"3.
Μ.Μ.- Ναι, γιατί δεν μπορεί να εκφραστεί εκατό τοις εκατό αυτό που θέλεις να πεις. Μόνο κατά προσέγγιση. Κάθε τόσο πλησιάζοντας τον ορισμό της ποίησης και την ουσία της, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στην αλήθεια των πραγμάτων, στην ομορφιά τους, στην άγρια -αν θέλεις- ελευθερία τους, πέρα από τον πολιτισμό. Γιατί η ποίηση είναι κομμάτι πέραν του πολιτισμού. Σαν ένα άλογο που μας τραβά μπροστά. Είναι ένας μεγάλος έρωτας. Κι έχει πολλά μυστικά. Όταν εξομολογείται ο ποιητής αποκαλύπτει τα μυστικά της. Όταν βλέπει ένα αστέρι ή την θάλασσα και λέει τι είναι αυτό που τον κάνει και αγαλλιά.
[...]
Το πλήρες κείμενο του διαλόγου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Θέματα Λογοτεχνίας", τεύχος 59, Ιανουάριος- Απρίλιος 2019.

1 ο.π.
2 "Ξεριζωμένος ο λόγος από τη σιωπή και προς τη σιωπή λήγοντας τελικά, θίασος καλοκαιρινός με ήχους, ρυθμούς και μουσικές η Ποίηση, η μαγική, και η Ποίηση του ανεξήγητου μυστηρίου." από το Υστερόγραφο στα "Προσωπικά Κείμενα", Εκδόσεις Νεφέλη, 2000.
3 "Εν γη αλμυρά", Εκδόσεις Έρασμος.