Εύα Μοδινού

Στα μάτια σου ο νόστος
ένα λευκό φτερό σηκώνει

Το κόκκινο κρασί πλάι στα σύκα
σκορπά μια θέρμη στα μαλλιά
τη στάχτη των νεκρών

Αντίκρυ στην κληματαριά αναπολείς
το σφιχταγκάλιασμα των εραστών
που δάγκωναν κρυμμένο της καρδιάς
και κοίταζαν με μάτια άλλα

στα κόκαλα το χρόνο οιστρηλατώντας
όταν ορμούσε η ψυχή στο άλλο της μισό

το σώμα του έρωτα ολοπόρφυρο
με την αχίλλειο πτέρνα άσπρη